Deze publicatie is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Ik had gezworen dat KC hier was

door Roger Ash

Afgelopen weekend, 16-18 mei, was de allereerste C2E2 (Chicago Comic en Home Entertainment Expo). Het evenement nam locatie op de McCormick-locatie van Chicago en werd georganiseerd door Reed Exhibitions, exact dezelfde mensen achter de enorm succesvolle New York Comic-con. De verwachtingen voor het evenement waren hoog vanwege de successen van Reed. Hoe ging het precies? Nou, kom net zo goed als ik je zal vullen als een fan en werknemer zoals ik dit weekend in de Westfield -stand was. Maar eerst een kleine afleiding.

Een van de redenen waarom ik geniet van komische conventies, is dat ik vrienden kan inhalen. Dit omvat goede vrienden in strips die ik in de loop der jaren heb gekregen, oude goede vrienden die zich in het hele land hebben verspreid, maar komen echter samen in conventies, mensen die ik tevreden ben met verschillende boards, en ik maak altijd nieuw vrienden. Strips zijn echt als een enorm huishouden en conventies zijn als een huishoudelijke reünie. Als je nog nooit eerder naar een stripverdrag bent geweest, raad ik je sterk aan om het eens te proberen.

Lopend de congreszaal binnen voor opgezet op donderdag, sprongen twee dingen naar me uit. Ten eerste waren de gangpaden extreem breed. Dit maakte het uiterst eenvoudig om bij de conventie te rondhangen. Gewoonlijk loop ik bij het rondlopen op congressen achter vijf mannen met rugzakken die in het midden van het gangpad stoppen om een ​​langdurige discussie te hebben over wat dang -ding. Dit was geen probleem bij C2E2. De gangpaden waren breed voldoende dat ik snel om hen heen zou kunnen omzeilen. De brede gangpaden hebben u ook een bedrieglijk concept geleverd van precies hoe veel mensen in de hal waren. Zelfs als er veel mensen waren, leek het nooit die methode als mensen misschien soepel verhuizen. Ten tweede waren er geweldige deals van ramen die in natuurlijk licht mogelijk waren. Ik heb dit weekend van vele mensen gehoord, precies hoeveel ze dat leuk vonden.

Roger Ash & Doug Sneyd

Aanwezigheid vrijdag leek een beetje laag, maar dat is niet onverwacht omdat het zowel een werk als in de instellingsdag was. Dat maakte het echter goed voor degenen onder ons die graag congresschetsen krijgen. Artist’s Alley was fantastisch met een goede mix van makers, die ik aangenaam verbaasd was om te ontdekken opgenomen legendarische Playboy -cartoonist, Doug Sneyd. Als je ooit een probleem van Playboy hebt gezien, zullen zijn rijke stijl en aantrekkelijke vrouwen onmiddellijk herkenbaar zijn. Hij was uiterst vriendelijk uitstekend om mee te chatten, evenals ik verliet zijn tafel met een goede verzameling afgewezen animatieroughten ondertekend door de man zelf.

Paul Pelletier

De kunstenaar waar ik velen vooruit keek om dit weekend te bevredigen, was Paul Pelletier wiens werk ik in de loop der jaren heb verrukt, velen onlangs in Marvel op boeken zoals Guardians of the Galaxy en Amazing Hulk. Ik was zowel gebonden als geïdentificeerd om een ​​schets van Paul te krijgen van mijn nieuwe gewenste Marvel -personage, Cosmo the Cosmonaut Canine van Guardians of the Galaxy. Hij deed niet alleen een geweldig stuk voor mij, wat ik ook zag dat Paul Drew op C2E2 fantastisch was. Hij is een man die echt een grotere erkenning waard is.

Tijdens mijn reis rond de congresvloer kwam ik ook oude goede vrienden tegen, waaronder (maar niet beperkt tot) KC Carlson (met wie je zou moeten voldoen op de Westfield -blog); Johanna Draper Carlson van Comics Worth Reading; Amy Huey, Jeremy Atkins, evenals Michael Martens van Dark Horse; Fletcher Chu-Fong evenals Vince Letterio van DC; Marc Nathan die de Baltimore Comic-Con runt; Top Cow’s Filip Sablik die me introduceerde aan de fantastische schrijver, Ron Marz; Evenals mijn goede vriend Paul Greer van het John Byrne Forum, samen met Paul’s goede vriend Shawn en Jason Hickok, die ook een forumlid is. Zien? Ik zei je dat het was als een huishoudelijke reünie.

Terug in de Westfield Booth, mijn collega’s Brook Anthony evenals Miles Perzewski en ik bracht de dag door met het bevredigen Fantastische kostuums die enkele gasten droegen. Daar kun je hier nog veel meer over ontdekken.

Aan het einde van de dag vrijdag realiseerde ik me dat ik de hele dag nog nooit een enkele verklaring had gehoord. Ik weet niet zeker of het luidsprekersysteem slecht was of dat ze gewoon geen aankondigingen uitvoerden, maar dat is iets dat voor volgend jaar moet worden gecorrigeerd. U kunt snel worden afgeleid op een conventie en het uit het oog verliezen van de tijd, dus het is goed om te horen dat aankondigingen zoals het DC -paneel in 15 minuten beginnen, of Mike Mignola ondertekent nu bij de Dark Equine Booth, of zelfs dat de congreszaal is Sluit in 10 minuten. Als congresbezoeker ontdek ik dat dergelijke aankondigingen ongelooflijk nuttig zijn.

Na een lange dag op de conventie is er nietsleuker dan van je pijnlijke voeten af ​​te komen en te gaan zitten tot een goede maaltijd. KC, Miles, evenals ik had een fantastisch avondmaal in de Elephant & Castle en ging toen terug naar het hotel waar KC en ik zat in de lobby en zowel vergezeld door Paul en Shawn. We hebben strips (wat nog meer?) Besproken totdat we onze ogen niet open konden houden.

Zaterdag is meestal de drukste dag voor komische conventies, evenals dat was ook de situatie hier. Zaterdag was ook de dag dat ik met trots mijn geekness heb getoond voor iedereen om te zien. Mijn goede vriend Paul en ik heb achteruitgegaan bij 12-jarige jonge jongens terwijl we in de rij wachtten om een ​​foto te krijgen ondertekend door actrice Carrie Fisher. We waren niet onvolwassen, het was gewoon een geweldig plezier in het kunnen tevreden stellen van de actrice die prinses Leia speelde in Star Wars en speelde zo talloze andere functies met de jaren. Ik ben blij te kunnen melden dat ze buitengewoon aardig was. Toen ik haar vertelde dat ik blij was met haar cameo in de Blues Brothers, merkte ze op dat ze geloofde dat filmen dat de laatste keer was dat ze in Chicago was.

Ik heb het ergste geluk met vrouwen.

Meg, zowel collega als de vrouw van Brook, voegde zich zaterdag bij ons, net als hun jongeren Lauryn en Dylan. Het is altijd leuk als ze naar conventies komen, omdat de jongeren altijd zo opgewonden zijn door wat er ook gebeurt. Hun plezier is besmettelijk en is een welkome boost.

Zaterdag eindigde op de conventie met het Iron Artist Panel, dat een fondsenwerving was voor het lezen met foto’s, een non -profit groep die promoot van strips in de klas om zowel lezen als geletterdheid te verbeteren. De avond werd uitgezonden door te lezen met de uitvoerend directeur van Pictures, Josh Elder. Ik was een van de twee rechters voor de competitie waarin kunstenaars zoals Jill Thompson (Burden of Burden, angstaanjagend meter), Thom Zahler (liefde en capes), evenals Jeffrey Brown (onwaarschijnlijk, bit dingen) concurreerden om te tekenen om te tekenen Scènes voorgesteld door het publiek of de mede-gastheer van Josh, wiens naam ik helaas kan herinneren. Favorieten van mij omvatten Brown’s tekening van Galactus speelkaarten met een bloemenpot, Zahler’s tekening van Batman op vakantie, evenals Wolverine -barbecuen in zijn Skivvies. Het was een leuk evenement dat geld verhoogde voor een goed doel.

Miles ontwerpt zijn slabbetje bij Carson’s

Diner die avond was een machtige bijeenkomst van fans en artiesten voor ribben bij Carson’s waar slabbetjes verplicht waren. Er waren echt een aantal mensen aan tafel die ik niet wist, maar dat deed er niet toe dat het gesprek snel stroomde terwijl BBQ -saus als wijn stroomde. Zoals ik al eerder zei, maak ik altijd nieuwe goede vrienden bij conventies. Het was een maaltijd van legendarische proporties, evenals de wandeling terug naar het hotel nadat een geweldige methode was om een ​​fantastische avond te beëindigen.

Zondag was kinderdag op de conventie en het was uitstekend om zo talloze jongeren op de conventie te zien. Ik begrijp dat mensen graag zeggen dat Marvel en DC, naast andere uitgevers, vereiste om veel meer voor jongeren uit te brengen, zodat ze in strips kunnen komen, maar dat zal geen enkel geweldig doen, tenzij ouders, ooms, tantes niet , neven, enz., Deel hun leuk voor strips met de jongeren die ze kennen. Het was fantastisch om te zien dat talloze ouders hun soort strips delen met hun kinderen.

Het verkoper gebied waar de stand van Westfield werd gevonden, sprong zondag met mensen die op het laatste moment op zoek waren naar deals. Het gedeelte dealer leek me niet extreem groot en idealiter zal dat volgend jaar wijzigen. Ik zag echter nog steeds geweldige deals van mensen rondlopen met hun nieuwe schatten. Vreemd genoeg waren er drie (denk ik) cabines die zowel korsetten als bijbehorende items verkochten. Ik herkende niet dat stripfans dat in korsetten waren …

Al met al was het zowel een buitengewoon leuk als solide allereerste conventie en ik kijk vooruit om volgend jaar terug te keren (8-10 april 2011. Markeer je agenda’s!). Zoals ik hierboven heb besproken, zijn er echter enkele dingen die ze kunnen verbeteren. Ze projecteerden een aanwezigheid van 30.000 op de conventie en rapporten op internet zijn dat ze een beetje tekortschieten met aanwezigheid als 27.500. Ik vraag me af of ze zichzelf onbewust hebben gesaboteerd door continu naar de show te verwijzen als C2E2? Ik heb goede vrienden in strips die geen concept hadden wat dat betekende. Mogelijk met behulp van de volledige naam van Chicago Comics & Home Entertainment Expo, zodat mensen begrijpen wat het is voor de eerste paar jaar zou een geweldig idee zijn geweest. Nadat het uiteindelijk werd herkend, hebben ze de naam mogelijk gewijzigd in C2E2. Achteraf is echter 20/20. Het was een leuke show en ik hoop je daar volgend jaar te zien.

Ga nu een strip uitchecken!