Deze publicatie is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen,
Productevaluaties

KC Carlson. Kunst door Keith Wilson.

een KC -kolom door KC Carlson

De Marvels Job was een miniserie van acht uitgaven die oorspronkelijk in 2009 werden gepubliceerd, evenals verzameld in 2010. Het is geschreven door Ed Brubaker (Captain America, Daredevil, Gotham Central) en geïllustreerd door Steve Epping (Avengers, Captain America (W/ Brubaker), geweldig vier). Blijkbaar was het “het middelpunt van Marvel’s 70 -jarig jubileumviering”, volgens iemand op hun advertentieafdeling.

Eigenlijk is het echt goed! Dit is waarom…

The Marvels Job #1

De serie speelt zich af in de late jaren 1930/vroege jaren 1940 van de Marvel World in de vóór de Tweede Wereldoorlog waar gekostumeerde personages (“gemaskerde mannen” in de volkstaal van de dag) al het eerst zowel clandestien als in-your-face begonnen te maken Optredens – voornamelijk in de regio New York City. Marvel-fans die hun pre-geschiedenis begrijpen, zijn zich bewust van de enorme drie personages van die tijd (de originele menselijke fakkel, Namor the Sub-Mariner, evenals Captain America), zoveel van de actie draait om hen Richt zich ook op enkele van de minder bekende karakters uit die tijd. Met name zijn ze de engel (het centrale karakter van het stuk), professor Phineas Horton (de maker van de Android Human Torch), een pre-SGT. Nick Fury evenals zijn beste vriend/partner Red Hargrove, de Super-Soldier Serum Creator Professor Erskine, evenals een paar anderen die een verrassing moeten blijven. Ze komen niet allemaal tot het einde van het verhaal.

Het meest interessante aan de serie is dat Brubaker veel personages weeft, evenals schijnbaar willekeurige gebeurtenissen in wat bezoekers uiteindelijk zullen vinden, is de geboorte van het hedendaagse Prewii Marvel Universe.

Het begint bij het begin

The Marvels Job #2 Cover van Steve Epping

Een van de allerbeste stukjes die Brubaker het verhaal heeft gegeven (evenals een passend, ontroerend moment) is dat de proloog van het verhaal een van de meest fascinerende tijdafgegooide personages in het Marvel-universum bevat, die net gebeurde om een ​​los te hebben einde dat moest worden aangepakt. De Secret Time Traveler is niemand minder dan Matt Hawk (ook bekend als het twee-gun kind).

Fans van Avengers herinneren zich dat Two-Gun tijd aan de huidige Marvel World begon te hopen en een tijdje met Hawkeye rondkwam na een tijd-bezoek van Avengers naar het Oude Westen. En, nou, Hawk sloot zich aan bij Hawk voor een reeks avonturen samen in de huidige MU. (Een van hun avonturen verscheen als een nieuw kort verhaal in een anders Marvel Reprint Mag. Desire Ik zou in gedachten kunnen houden welke …)

Als je je ooit hebt afgevraagd hoe dat beetje lang vergeten verhaallijn is opgelost, zul je het op de minst waarschijnlijke locatie ooit ontdekken-de openingspagina’s van het Marvels-project. Bovendien heeft Brubaker een beetje twist (eigenlijk een paar) erop. Een van de allerbeste en meest subtiele methoden om vast te stellen dat dit verhaal zich niet afspeelt in “onze” tijd. Breng ook ook een hanky mee.

Voor een toegevoegde traktatie, nadat je het hele boek hebt uitgecheckt, ga je terug en lees de proloog nog een keer opnieuw. Je zult waarschijnlijk iets anders ophalen dat je misschien de eerste keer hebt gemist. Je moet zo slim zijn.

De bijna anonieme verteller

In plaats van een beter bekend personage te gebruiken als de verteller van de serie, gebruikt Brubaker een van de meer obscure: The Angel. In een interview met Comic Book Resources in 2009 legde Brubaker uit: “Superhelden groeiden uit de Pulp -tijdschriften, met name het karakter van de engel. Een van de redenen waarom de engel de verteller van deze serie is, is dat hij en Ka-Zar de enige personages waren die de sprong maakten van Martin Goodman’s Pulp Publishing Line van de jaren ’30 naar Marvel Comics. Evenals de engel had zo’n grote oorsprong. Ik kan niet geloven van veel helden die door hun vader in een gevangenis werden verhoogd, die de directeur was, en werd gemaakt om elk boek in de gevangenisbibliotheek te bekijken. ”

Uit exact hetzelfde interview: “Het uitgangspunt van het verhaal is dat je op een bepaald moment iets leest dat door de engel is geschreven,” legde Brubaker uit. “In het allereerste probleem zegt hij:” Namor zou hier niet over jaren later over praten. “Dus het is verwijdert dat de engel je zijn versie van het verhaal biedt, evenals het daarna wordt geschreven.”

The Marvels Job #3 Cover van Steve Epping

Brubaker gaat verder en legt zijn handvat uit de sub-mariner uit. “Met Namor was het coolste aan zijn vroegste optredens dat hij de allereerste antiheld in strips was. Hij verschijnt, evenals hij is vrij veel de arme man in het verhaal, en we zullen daar meer van zien in komende kwesties, maar ik wilde dat verhaal koppelen aan de waarheid dat de nazi’s de voorsprong hadden op de super Soldaatproject. Dat is sinds arts Erskine, de man die Captain America produceerde, een ontsnapte kiem waseen wetenschapper. Dus ik dacht: “Dat is een verhaal daar!” Als een gloeilamp die afging, kwam het bij me op om Erskine’s redenen te koppelen om te ontsnappen aan Duitsland aan Namor’s haat tegen de oppervlaktemepen. Volgens vroege Namor Comics hadden de oppervlakte -mensen uit Europa hier evenals daar evenals daar zakken gevonden, dus ik dacht, wat als de nazi’s in feite op hen vissen en vervolgens op hen experimenteren? Ik geloofde dat het een echt suggestieve methode zou zijn om Namor te introduceren en hem een ​​sterker motief te bieden voor het haten van oppervlakte -mensen. ”

Suggestieve kunstwerken

Steve Epping is de perfecte kunstenaar voor dit soort verhaal. Evenzo bekwaam met zowel actie als vreedzame verhalende scènes, zijn kunstwerken is ongelooflijk modern, maar extreem suggestief voor de algemeen pulpachtige wreedheid van de Superhero-stijl van de Gouden Eeuw, behalve dat Epping zijn kracht heeft geabsorbeerd, afgerond, evenals gladgemaakt tot zijn beste elementen. Het dient extreem veel het verhaal in plaats van afbreuk te doen aan het. Zijn covers voor de serie (sommige enigszins experimenteel) zijn voorbeeldig.

The Marvels Job #4 Cover van Steve Epping

Brubaker had ook uitstekende dingen om te zeggen over het kunstwerk van Epting: “Ik geloof dat dit precies is wat Steve nodig had nadat hij vier jaar met hem had gewerkt aan Captain America. Hij mag afgaan en doet dit werk waar hij zijn versies van al deze uitstekende personages mag laten zien. Hij is zo trouw aan hen, maar behandelt ze er echter realistisch uit te laten zien, zelfs als ze de gekste kostuums hebben. Steve probeert ook een aantal verschillende dingen te doen met zijn kunst in het boek. Het is ongelooflijk hyper onderzocht. Alle periodedetail is uiterst nauwkeurig. ”

Details: geen duivels

The Marvels Job #8 Cover van Alan Davis

Een andere belangrijke factor in de presentatie van dit verhaal is dat “echte” gebeurtenissen eveneens worden afgebeeld-zoals het zou moeten zijn bij het gebruik van echte personages zoals president Franklin D. Roosevelt. Andere afgebeelde historische aspecten zijn Vincent Astor en zijn Trick Intelligence Group, de kamer, die ook banden had met FDR.

Kijk ook voor leuke cameeën zoals “Happy” Sam Sawyer en zelfs Steve Rogers in één paneel van probleem #1 – drie problemen voor Captain America debuteert in #4. (Er is ook minstens één toekomstige “Captain America” ​​op de loer die hier op de loer ligt – ze “debuteren” pas na Cap’s “Death” door Baron Zemo, maar voordat de Avengers hem ontdekken in geschorst animatie.) Het is Evenzo fascinerend om op te merken dat Brubaker zijn onderzoek deed over Nick Fury. Het lijkt misschien alsof hij en zijn goede vriend Red Hargrove in het hele verhaal echte strijdkrachtenmissies uitvoeren. Maar dat zijn ze niet. Fury gaat niet echt in de strijdkrachten die geschikt zijn tot na de gebeurtenissen in Pearl Harbor. Hier zijn hij zowel als Red gewoon stoere jongens die bereid zijn het juiste te doen.

Extra! Extra! heb er alles over gekeken!

De Marvels Job Collection. Cover van Steve McNiven.

Extra’s omvatten alle varianthoezen (sommige van deze mensen: Gerald Parel, Phil Jimenez, evenals Alan Davis) allemaal gedrukt op volledige size (geen van die vier-tot-een-pagina-onzin). Er is ook een reproductie van acht pagina’s van een alledaagse Bugle-supplement uit 1939 (oorspronkelijk gepubliceerd als een echt krantenpapiermarketingproduct voor het evenement) met de kop “Wie zijn de wonderen?” Het bevat korte artikelen over de meeste supertekenaars in dit boek, plus een paar dat “nogal” was, maar niet inbegrepen-zoals een pre-fame wolverine en Kang the Conqueror, plus artikelen over vliegende schotels, rawhide joch Blaine evenals Amelia van Dyne, het Hanover Modellering Agency, evenals Bit Miss Brisket: Patsy Walker. (Weet je ook niet om de geboorte -kennisgevingen te inspecteren!) Alle artikelen zijn geschreven door de mensen die destijds artikelen voor Marvel’s marketingtijdschriften hebben gecomponeerd, met onderzoek door Westfield’s eigen “Robert” Bob Greenberger!

De Marvels -baan werd allereerst verzameld in een hardcover (wat ik van harte suggereert – hoewel het nu uitverkocht is, kunnen kopieën nog steeds worden aangeboden in uw regionale stripwinkel, of ergens anders op de secundaire boekmarkt). Deze versie is iets groter dan je gemeenschappelijke strip, die ik op prijs stelde om veel beter van de kunst te genieten. De gemeenschappelijke paperback-versie, komische grootte, is nog steeds in druk en is snel ontdekt (vraag het bij je LCS!).

________________________________________

KC Carlson houdt echt van lezen over stripboekverhalen die plaatsvonden voordat hij werd geboren. Hij is zo raar.

Trouwens, zoals eerder gegarandeerd, is hij nog steeds op zoek naar alle Dominic Ton of Money -stukken. Er zijn veel dozen om door te kijken, evenals niet allemaal goed geëtiketteerd. Dit zou zoveel gemakkelijker zijn als Marvel zojuist een omnibus zou creëren van alle Dominic Ton of Money -dingen. Evenals omdat ik droom, laten ze misschien het Scorpion -materiaal toe van Atlas/Seaboard (of wie dan ook, tegenwoordig) om op te starten!

Westfield Comics is niet verantwoordelijkr de domme dingen die KC zegt. Vooral dat ding dat je echt irriteerde. Zo verdrietig, de Phantom Bullet …

De Marvels Job #3 -cover uit de Grand Comics -database.